دلم گره خورده با اسمان ابری خداوند

دیشب تصمیم داشتم به تقلید از وبلاگی های عزیز من هم برخی از واژه های بچه هارو که می گند  را  امشب بنویسم تا یادم نره و افسوس نخورم .ولی دلم گره خورداز اول صبح با اسمون خدا دلم گرفت وروحم ازرده خاطر از روزمرگی زندگی کز کرد در گوشه ای .دلم ابری وخسته از کارهای کرده ونکرده وآزرده از دعواهای  کودکانه و گوشهایم خسته از صدای عمو پورنگ .ذهنم هوای پرواز داره هوای ارامش دلم گرفته از تب کردنها خسته ام از بیداریهای شب به کدامین گناهی محکوم به تنهای شدم محکوم به شکستن در خودم به کدامین حقی ذهنم ازرده فرداهای نیامده فرزندانم .دلم هوای کتابهام  را رو کرده هوای کارتونی که ته انباری داره خاک می خوره .دلم هوای روزهای را کرده که سرمست از باران قدم میزدم در خیابانها ی شهرم  گوشم هوای شنیدن موسیقی محبوبم کرده دلم می خواهد فیلمهایی را که این چند سال روی پرده های سینما خودی نشان داد جایگزین عمو پورنگ وخاله ساراو...کنم دلم گرفته از روز مرگی ها دلم گرفته از پاییز دلم ارامش میخواهد دلم می خواهد پاک کنم از لوح زندگیم زنگار دلمردگی رو ولی نه دستی یاریگرم نه فکری کمک  حالم . درحالت سکون روز وبه شب رسوندم .هوای بارونی پریشانتر کرد دل پریشانم دلم می خواهد بچه ها دعوانکنند دلم می خواهد با اسودگی کنار میز غذا بشینم وحرف بزنم وبدانم ولذت ببرم از نعمتهای خداوندی ولی افسوس که حسرت به دل یک وعده خوردن غذای کامل شدم از جانب اونها در این ۲۳ ماه .دلم هوای اتاقم کرده دلم هوای کلاس رفتن کرده دلم هوای روزگاری رو کرده که به ظاهر خیلی فاصله گرفتم ازش .چه خوب دارم پناهگاه شبهام چه خوب که دارم همسری رو که بشنو تلخی هام دلم زار زدن می خواهد دلم داد زدن از اعماق وجود می خواهد دلم تنوع می خواهد چه کنم خدایا ولی فردا یک روز دیگه تو وکمکم کن تا بلند شم .بچه ها به وجود من نیازمندند ومن به سولمازی که مادری کنه وبه مادرانه های خودم محتا جم  دلم می خواهد باز بتوانم بخوانم از می می نی دلم هوای شنگول ومنگول کرده دلم هوای خمیر بازی کرده هوای کارهای نکرده رو که بامن عجین  شدن در یکروز